Zdolnością parapsychologiczną zaś będziemy nazywać szansę przenikania przestrzeni, materii ale również i czasu, widzenie wydarzeń oraz przedmiotów poza ich granicami. Tylko nieliczne jednostki posiadają umiejętności a właściwie zdolności parapsychologiczne. Nauka o zdolnościach, które nie mieszczą się w dotychczas poznanych prawach psychologii nazywamy parapsychologią. W teorii to trzy najważniejsze pojęcia: jasnowidzenie, intuicja, telepatia.
Pomimo, iż od multum już lat zagadnienia zjawisk parapsychologicznych fascynują uczonych, nie udało się im, mimo usilnych starań, naukowo wyjaśnić owych zjawisk. Dla nauki pozostają one nadal nierozwiązane. Sam człowiek, jego istnieje oraz istota, są bowiem wielką zagadką. Istota ludzka, jako swoista konstrukcja psychofizyczna, może być zbyt złożona, żeby wolno ją było w całości ogarnąć a także zrozumieć.
A. Carrel w swej książce "Człowiek istota nieznana" dowodzi słusznie, iż nie ma metody, wzoru ani sposobu, ażeby uchwycić człowieka w całości. Nie wolno w pełni powiązać jego części i jego stosunku ze światem zewnętrznym.
"Człowiek poznany przez doktorów nie może być człowiekiem konkretnym, rzeczywistym, gdyż jest rozczłonkowanym poprzez anatomów trupem; może być zaobserwowaną świadomością psychologów; jest nieuchwytną osobowością dla siebie samego. Dla chemików bywa substancją chemiczną, która tworzy tkanki oraz ciecze organizmu, dla fizjologów jest cudownym zbiorem komórek, których prawa współistnienia badają, a przecież człowiek stanowi zespól organów i władz psychicznych ściśle ze sobą złączonych".
Dzisiejsza nauka, przede wszystkim medycyna, poznała już zespoły organów oraz ich współdziałanie. Z każdym rokiem odkrywane są skomplikowane układy komórek organicznych. Coraz to śmielej badawczy umysł uczonych wdziera się w precyzyjny aparat ludzkiego mózgu. Jednak gigantyczne obszary świata psychiki ludzkiej, ich wszechstronność, pozostają nadal dla uczonych, jak i dla nas głębią tajemnicy.
Wśród badaczy istnieją odmienne poglądy na psychikę i jej powiązanie z mózgiem człowieka.
Dla jednych świadomość, wyobraźnia jak również wszystkie przejawy psychiczne powstają nie w mózgu, lecz w samym duchu. Mózg wyłącznie utrzymuje procesy świadomości w napięciu a także nastawia je aż do praktycznego życia /BERGSON/.
W. James uważa że ludzki mózg nie wytwarza świadomości, niemniej jednak tylko przepuszcza ją z innego świata, podobnie jak soczewka przepuszcza światło i zmienia je.
Świadomość człowieka stanowi niewielką część ducha, który istnieje poza mózgiem a cały świat psychiczny bytuje w dziedzinie ponadzmysłowej.
Aczkolwiek dla większości naukowców, to właśnie mózg jest głównym siedliskiem wszelkich władz psychicznych. To w mózgu, rodzi się i powstaje wszystko, co w następnej kolejności manifestuje się w różnej formie na zewnątrz.
W sytuacji, kiedy nauka daje nam w istocie mnóstwo licznych jak również sprzecznych poglądów o psychice człowieka, powstaje zasadnicze pytanie : czy w ogóle istnieje jakaś możliwość ujęcia w pewne kryteria naukowe zjawisk parapsychicznych?
Zjawiska paranormalne takie jak jasnowidzenie, telepatia a także intuicja, wolno postrzegać jako tę samą energię, płynącą trzema strumieniami do punktu informacyjnego. W praktyce, nie można między tymi pojęciami wprowadzić podziału. W toku poczynania zjawisk parapsychicznych występują one koordynacyjnie, synchronicznie oraz są równomiernie ze sobą powiązane, niczym np. zespół sercowo - płucny w organizmie ludzkim.
Źródło: Bibliografia: 1. Encyklopedia PWN - Praca zbiorowa PWN Warszawa 1998
Jasnowidzenie. Jasnowidzenie - to nieodpowiednie dla samego pojęcia słowo ponieważ nie oddaje ono ani istoty ani przebiegu powstania jak również działania, ani nawet przedmiotu owego słowa. To osobnicze widzenie nie bywa może tak „jasne” jakże dzień słoneczny. Przeciwnie, stawia ono jasnowidza w głębi ciemnego jak noc labiryntu, skąd musi on wyjść po omacku na światło dzienne. Jasnowidz usiłujący odkryć wizję, jest podobny do alpinisty, który wdrapuje się po skałach w ciemnej jak ołów chmurze na szczyt górski, skąd dopiero zdoła w blaskach słonecznych dojrzeć szerokie krajobrazy.
Jasnowidzenie - to swoista ludzka umiejętność widzenia rzeczy oraz wydarzeń poprzez materię, przestrzeń jak również poza granicami czasu. Jasnowidz zdobywa wiedzę o przedmiocie bądź wydarzeniu bez udziału zmysłów. Osiąga cel, bez zastosowania pomocniczych środków. Jest to widzenie pozazmysłowe rzeczy podpadających pod zmysły.
Pięć zmysłów pod względem ich anatomii, fizjologii, lokalizacji jak również działania, zostało poprzez naukowców dogłębnie poznane. Aczkolwiek istota jasnowidzenia bywa dla nauki jeszcze nieuchwytna, tajemna, wkraczająca poniekąd w dziedzinę metafizyki. Jasnowidzenia nie można wtłoczyć w sferę zmysłów.
Istota jasnowidzenia. Co jest formą energii czynnej w porozumieniu telepatycznym i w jasnowidzeniu nie wiadomo. Większość nauk, których przedmiotem badania jest człowiek, jest nadal niekompletna. Jedyną rzeczą jaką udowodniły owe nauki jak psychologia ,biologia jak również filozofia jest fakt, że wszystko, co dotyczy świadomości musi przejść poprzez system nerwowy oraz zmysły. Jasnowidz jednak dzięki jakiejś nienazwanej jeszcze nadświadomości, chwyta wprost rzeczywistość. Widzi obrazy, wydarzenia w odległej przestrzeni i okresie. W rozumieniu jasnowidza przeszłość, jak również przyszłość są częstokroć dzisiejszą teraźniejszością. Tutaj powstaje pytanie: Jeżeli więc jakaś niewymierna energia rodzi zjawisko jasnowidzenia, to z którego rodzaju aparatu pochodzi i gdzie ten cudowny aparat się mieści? W jaki sposób wolno go uruchomić, w istocie , ażeby za jego pomocą uzyskać informacje ze świata zewnętrznego? A może być i tak, iż zjawiska świata zewnętrznego na mocy jakiegoś prawa znajdują swój odzew w naszej sferze psychicznej? Nawet jeżeli tak bywa, to musi w nas tkwić odbiorczy aparat zjawisk leżących poza sferą naszych zmysłów.
Wszystkie nauki o człowieku: medycyna, anatomia, fizjologia, biologia, w szczególności submolekularna jak również psychiatria, wystarczająco poznały wszelkie procesy fizjologiczne jak również źródła ich powstawania. Dogłębnie zbadały akcje a także reakcje występujące w odruchach warunkowych, spostrzegły zarówno paranormalne fenomeny w transie hipnotycznym. Nauki owe, jednakże nie natrafiły dotąd na żaden ślad wiodący aż do rozwiązania zagadnień parapsychicznych.
Intuicja. Jaźń ludzka, składa się z trzech stopni świadomości stanowiących jej zasadniczą całość: podświadomość, świadomość jak również nadświadomość. Podświadomość przejawia się w intuicji a także przeczuciach; świadomość tworzy sądy, wyciąga wnioski, przeprowadza analizę spostrzeżeń, doświadczeń wszelkich zjawisk i odpowiednio stosuje w praktyce; nadświadomość, osiąga rzeczywistość jak również prawdę zjawisk bezpośrednio bez pomocy zwykłych środków. Bywa to stopień świadomości, który występuje tylko u nielicznych jednostek, potrafiących dzięki niej widzieć rzeczy w sposób pozazmysłowy.
W jasnowidzeniu, występują wszystkie trzy stopnie świadomości, z tą tylko różnicą, że w jasnowidzeniu ujmują one obrazy, sceny oraz osoby wydarzeń. W intuicji z kolei opierają się one na przeczuciu wydarzeń subiektywnych a także przedmiotowych. Intuicja może być bogatsza od telepatii, pod względem swej treści i szans przenikania poza materialnie. Intuicję wolno podzielić na odkrywczą, wynalazczą, twórczą, psychologiczną jak również parapsychologiczną. Możliwe, iż intuicja jest jednością w swej istocie, a zaledwie jej operatywność przejawia się w różnorodnych formach. Wypada dodać, iż żaden naukowiec, nie osiągnie pożądanych wyników w swych dociekaniach jedynie za pomocą rozumu. Bez inspiracji intuicyjnej nie może być możliwe przeprowadzanie badań, drążenie wiedzy, poznawanie świata. Podobnie jak psychiatra nie postawi stosownej diagnozy bez pomocy intuicji.
Telepatia. Telepatia według słownika języka polskiego, to przekazywanie myśli na odległość, bez udziału zmysłów, pomiędzy osobami powiązanymi pokrewieństwem, uczuciem czy wspólnym zainteresowaniem. Natomiast telepatia to też przekazywanie przeżyć, nastrojów oraz przeczuć.
Telepatyczny przekaz i odbiór, występuje nie jedynie między osobami sobie bliskimi. Czasem myśli a także przeżycia telepatyczne są na tyle silne, iż potrafią się konkretyzować, przybierając realne kształty postaci, od jakiej pochodzą.
W człowieku tkwi jakaś siła, która zdarza się, iż pod silnym napięciem psychicznym, wydziera się na zewnątrz i materializuje. Parapsychologowie nazywają owe zjawisko telepatią. Sporo osób tego typu zjawiska tłumaczy halucynacją tj. urzeczywistnianiem osobistych pragnień, jest to natomiast mylne tłumaczenie owego zjawiska.
Telepatyczne zdolności, jakie potencjalnie posiada każdy z nas, mogą zostać wywołane poprzez pewne substancje narkotyczne, przede wszystkim pochodzenia roślinnego. Indianie z nad Amazonii płynącej wzdłuż Ameryki Południowej, znają mnóstwo roślin odurzających. Powszechnie znany może być fakt, iż Indianie piją wywar z tych roślin w celu wywołania w sobie stanów paranormalnych. Wśród multum roślin, najwybitniej popularna może być roślina o nazwie AYA-HUASCA. Napar z tej rośliny wywołuje wizje słuchowe jak również wzrokowe o charakterze jasnowidztwa. Pobudza też percepcje ponadzmysłowe, prowadząc do przewidywania pewnych wydarzeń.
Jasnowidzenie - jakże to powstaje? Jasnowidzenie, czyli poprawniej „paranormalne widzenia” ze względu na przyczyny ich powstawania możemy podzielić na trzy główne rodzaje: wywołane, bodźcowe oraz samorzutne (spontaniczne).
1. Widzenie wywołane to nie wizja „na zawołanie”, sprawiana na siłę, lecz opierająca się na świadomym postawieniu danej sprawy jak również spokojnym wyczekiwaniu wymaganej informacji.
Przy tym sposobie widzenia jasnowidz, nie może wspomóc nas czynnie. Jasnowidz, musi się mocno skoncentrować jak również wyczekiwać aż pojawi się wymagana wizja. Im większa bywa koncentracja jasnowidza, tym szybciej pojawia się owa wizja.
Dla jasnowidza „widzenie przynoszone” widzenia jest najtrudniejsze i najbardziej wyczerpujące. Mimo, że jest to sposób niezwykle wyczerpujący, prawie wszystkie swoje parapsychiczne praktyki jasnowidz opiera na takim widzeniu. Jest on o to proszony poprzez licznych klientów, jacy powierzają mu własne sprawy. Jasnowidz wykorzystuje tę wizję, aż do momentu zrozumienia pogmatwanych ludzkich losów bądź odnajdywania osób zaginionych.
2. Widzenie bodźcowe, to sposób widzenia, którego możliwość wizji leży również w przedmiocie – rzeczy i charakterze sprawy, jak również podmiocie - czyli w jasnowidzu. Tutaj ważniejszy jest podmiot. Nie zawsze jasnowidz może prawidłowo rozstrzygnąć powierzoną mu sprawę. Zdarzają się sytuacje, kiedy następuje coś niezamierzonego, co potęguje władze psychiczne jasnowidza aż do owego stopnia, iż potrafi on dojrzeć przedmioty ukryte pod ziemią.
3. Widzenie samorzutne to widzenie, jakie rodzi się nagle, w nieoczekiwanych okolicznościach. Wizje samorzutne, posiadają największy zakres w obejmowaniu rzeczy zakrytych a także różnych nieoczekiwanych zjawisk. Wizja taka jest niemal nieomylna. Jawi się bez wymuszonego zamiaru, bez czynnego udziału jasnowidza, bez żadnej fotografii czy też sugestii.
Czynniki sprzyjające a także niesprzyjające jasnowidzeniu:
1. Utrudniające:
- wpływ obcej osoby na zdjęcia
- rozum i dedukcja
- strach przed nieudanym wynikiem /występuje częstokroć/
- skrzyżowanie fali informacyjnych
- nieodpowiednia pora dnia, miejsca, aury
- niedyspozycja jasnowidza.
2. Sprzyjające:
- przyjazna atmosfera otoczenia
- aktualność samego faktu
- intensywność wydarzenia
- świeżość fotografii.
Etyka profesji Jasnowidza. Zważywszy na fakt, iż zdolność jasnowidzenia bywa delikatna oraz wrażliwa, nie powinno się jej a nawet nie można jej przez żadne machinacje zepchnąć na bezdroża. Wszelkie w parapsychicznych praktykach oszustwo, niezdrowa mistyfikacja, powodowanie niepokoju, wzbudzanie sensacji wśród ludzi, jak również ambicjonalne eksponowanie swojej osoby, przynoszą bezpowrotną szkodę każdemu jasnowidzowi, który stosuje owe sztuczki. Osoba obdarzona zdolnościami parapsychicznymi musi wytrwale stać na gruncie prawdy obiektywnej jak również uczciwości. Etyka owa obowiązuje ją, nawet w wypadkach, gdy sprawy jej powierzonej nie potrafi rozstrzygnąć bądź nie udaje się zamierzony eksperyment. Jasnowidz powinien użyć swych zdolności w sprawach wyjątkowych i jedynie dla dobra drugiego człowieka. Jasnowidz, który stosuje nieuczciwą praktykę, powinien liczyć się z zanikiem osobistego biopola, utratą zdolności parapsychicznych, a nawet z rozchwianiem osobowości.
Współczesna nauka powinna precyzyjnie poznać ukrytą w naszej jaźni potęgę a także szanse jakie ona oferuje. Dzięki tej wiedzy, zdołałaby bardziej kierować człowiekiem, w konsekwencji uchronić go przed niszczycielskimi czynnikami, które wywołuje dzisiejsza cywilizacja.
"Pożyteczną może być rzeczą poznać świat, ale zbawienną poznać człowieka i uszczęśliwić go"
Źródło: Przy opracowywaniu korzystałem z książki dorobku Ojca Czesława Klimuszki “Moje Widzenie Świata” Warszawa 1989 rok. Aż do tej pory nie znalazłem nigdzie lepszej, bardziej obszernej i bogatszej w realne doświadczenia książki bądź publikacji. Doświadczenia owego autora potwierdza też moja praktyka.
Tarot. Talia Tarota składa się z 78 kart. Jest ona podzielona na 22 różne karty, które tworzą szereg Wielkich Arkanów jak również na 56 karty, tak zwane Małe Arkany. Wielkie Arkany pomagają nakreślić, poznać i zgłębić cel podróży, natomiast zadaniem Małych Arkan jest oznaczenie kierunku owej podróży.
Anatomia tarota. Talia Tarota składa się z 78 kart. Jest ona podzielona na 22 różne karty, które tworzą szereg Wielkich Arkanów jak również na 56 karty, tak zwane Małe Arkany. Wielkie Arkany pomagają nakreślić, poznać i zgłębić cel podróży, natomiast zadaniem Małych Arkan jest oznaczenie kierunku owej podróży.
Historia w skrócie. Tarot powstał już między XIII a XIV wiekiem i od początku swojego istnienia budził ciekawość i zachwyt swoją tajemniczą i niezwykłą nazwą. Nie do końca wiadomo skąd wywodzi się tarot. Wielu badaczy twierdzi, iż tarot dotarł do świata zachodniego prosto z Indii. Przywieźli go Cyganie, którzy prowadzać tułacze życie, przybyli stamtąd przez Iran oraz Egipt, docierając do krajów basenu Morza Śródziemnego.
W tamtym czasie w Italii gra o nazwie Tarocchi była bardzo znaną grą hazardową. Mnóstwo źródeł dowodzi, iż karty te służyły wówczas nie jedynie rozrywce. ale używano ich też do celów magicznych jak również do wróżenia.
Magia kart spowodowała, że w tamtym, nader chrześcijańskim okresie, zakwalifikowano karty tarocchi jako diabelską ideę, natomiast talię kart nazwano Biblią Szatana. W późniejszych czasach tj. w XV i XVI wieku Święte Oficjum nazwało wróżbitów heretykami i skazało na wieczne potępienie.
Pomimo tych trudnych czasów w historii Tarota, jak również polowań na czarownice i palenia ofiar na stosach podczas trwania Wielkiej Inkwizycji, wiedza na temat tarota zwyciężyła. gdy tylko pojawił się druk, karty do Tarota stały się obecne w większości krajów Europy, a wraz z coraz większą popularyzacją kart, powstała ich ikonografia.
W kwestii nazewnictwa, słowo tarot pochodzi z Francji, gdzie drukowano pierwsze talie kart. Pierwszym miastem w jakim w ten sposób powstawał tarot była Marsylia. Jednak coraz większa popularność tarota sprawiła, iż zaczęto go drukować również w innych krajach takich jak np. Hiszpania czy Szwajcaria.
Wiek XIX i XX to okres kiedy tarot definitywnie wpisał się w obszar parapsychologii. Stało sie tak za sprawą okultystów Leviego Papusa oraz Artura Edwarda Waitea. Waite jako pierwszy wydał niezwykle rozpoznawalną talię, pędzla Pamel Colman – Smith. Karty tarota były natchnieniem dla najwybitniejszych malarzy i artystów na całym świecie, takich jak choćby Salvadora Dali czy Jeana Berthole. Tarot został również aparatem medytacji dla indyjskich mnichów.
Tarot współcześnie. Tarot przebył niezwykle długą i nierzadko krętą drogę, aby móc teraz służyć nam do naszej odkrywania przyszłości, zgłębiania samego siebie oraz bliskich nam osób.
Wielu ludzi twierdzi, iż karty tarota służą tylko do wróżenia. Ale czy to prawda? Wiemy już, że dziś tarot jest to nie jedynie instrument służący do prorokowania przyszłości, ale że tarot zapewnia nam również dostęp do wiedzy o sobie, wglądu w samego siebie i wgląd w swoje życie.
Karty obrazują prawdę o nas samych. Prawdę, którą nierzadko staramy się nie zauważać lub której nie chcemy poznać. Wielu ludzi woli jej unikać i grać przed samym sobą, że nie istnieje. Karty tarota pokazują to, co rzeczywiście jest czynnikiem powodującym nasze dolegliwości i troski i cicho podszepną, jaką taktykę postępowania należy przyjąć.
Zwykle już pierwszy generalny rozkład tarota ma naturę diagnostyczną i ujawnia stan wątpliwy jednostki, która się u mnie pojawiła. Przy pierwszej wizycie, zadaniem tarocisty jest postawienie diagnozy czyli nakreślenie problemu, umiejscowienie go i pozostawienie do przemyślenia.
Zaplanowany projekt, zamysł, zamiar itp. możemy sprawdzić pod kątem opłacalności, przyszłości tzn. konsekwencji powziętych przez nas posunięć. Możemy też w powyższych sprawach pytać się o inne osoby, naszych bliskich czy przyjaciół.
Tarot zaś nie może być traktowany jako wróżba o ”bruneta wieczorowa porą”. Tarot nie daje odpowiedzi na takie pytania jak: co powinnam/powinienem ugotować na kolację, jaką bluzkę ubrać na wieczorne wyjście itd.
Prawdziwy tarocista umie zobaczyć w kartach bardzo wiele informacji, których nie odkryje przed nami nawet najlepsza psychoterapia a jednocześnie jest w stanie ujawnić nam stan obecny jak również … przyszłość. Ten oto wgląd w teraźniejszość i jutro jednostki, sprawia, że ani psycholog ani psychoterapeuta nie potrafią dać pacjentowi takiego wsparcia jak właśnie tarocista. Niewątpliwie w swojej ustępliwości i respekcie do wiedzy, nie wolno dewaluować pracy tych profesjonalistów ale ukazać czym różnią się nasze specjalizacje.
Wśród wielu książek mówiących o tarocie, można wyszperać specyficzny sposób traktowania kart Tarota . Jedni wybierają trzymanie go w pudełeczku, inni w suknie , z kolei moja praktyka 20 -letniej ciągłej pracy z kartami pokazuje, że nie ma to żadnego znaczenia. Multum moich klientów pyta mnie: jak często w roku można stawiać TAROTA ? Reaguję: Do woli. Zależy to od konieczności i …logiki.
Karty tarot trzeba postawić po raz kolejny, w warunkach kiedy coś się inaczej składa a także kiedy zmieniliśmy decyzję a w ten sposób przebieg wydarzeń , wtedy należy ujrzeć jak sprawy mają się po nowemu.
Jednak jeśli na przykład 2 tyg. temu stawialiśmy tarota i od tej pory nic się nie zmodyfikowało a przewidywania były np. na dwa miesiące czy pół roku to oczywiście nie ma sensu kart stawiać. Prawdę mówiąc, stawiając karty w takich warunkach nic strasznego by się nie stało, jednak komplementarne wzmianki i wiedza byłyby w stanie wprowadzić dezorganizacja, zdezorientować nas, pomimo, że umiejętnie postawione karty nie mogą być niezgodne.
Wielu ludzi pędzi od jednego kartomanta do innego szukając afirmacja. Czy ma to jednakże sens? Pomyślmy, czy da się poświadczyć coś co jest przewidywaniem - następną wróżbą?
Misja i odpowiedzialność jakie stawiają przed sobą praktycy dzisiaj są olbrzymie. Co to oznacza?
Niewiarygodny Wróżbita, jak jakikolwiek inny pseudo ekspert, który naciąga ludzi na swoją quasi uczoność, może spowodować więcej krzywd niż dobra. To prawda niewątpliwa, do której nie trzeba nikogo przekonywać.
Zawodowy tarocista oprócz wiedzy tzw. karcianej (symboliki) musi poznać fundamenty psychologii i komunikacji międzyludzkiej. Bez tych kwalifikacji, nie ma mowy o zawodowstwie. Kompetencja w zakresie psychologii i zdolność komunikacji z innymi, nie ma na celu zwodzenia i oszukiwania ludzi. Jest niezastąpiona do tego, by zobaczyć np. co karty do mnie “ wypowiadają”; co w nich się ujawnia; o jakie np. skryte sprawy w rozkładzie chodzi itp. Umiejętność ta, predysponuje do zrozumienie kwestii klienta i uwalnia zrozumienie, oraz odnosi skutek przy doradzaniu jaki sposób postępowania wybrać.
Nie zapomnijmy, że nie wystarczy tylko zgłębić sztukę wykładania i czytania z kart. Dobry tarocista to postać o wyróżniającej się wiedzy, dużej praktyce i możliwościach, dzięki którym prawidłowo kieruje i pomaga innym osobom. Więcej o Tarocie i Jasnowidzeniu na stronie: https://tarot.info.pl/
No hay comentarios:
Publicar un comentario