Ekshibicjonista. Jak reagować

Czają się w parkach, pod akademikami, a nawet na cmentarzach i w kościołach. Rozsuwają płaszcze, czy kurtki i zaskakują kobiety widokiem swojego przyrodzenia. Ekshibicjoniści lubują się w pokazywaniu narządów płciowych, bo to sprawia, że czują się zaspokojeni seksualnie bez potrzeby kontaktu fizycznego, czy odbycia stosunku. Okres wiosny i lata to ,,wysyp" okres większej liczby ekshibicjonistów w plenerze. Dlaczego?

Ekshibicjonista nie musi iść do łóżka, żeby osiągnąć satysfakcję seksualną. Wystarczy, że obnaży się i ktoś to zobaczy, a już jest zaspokojony. Ekshibicjoniści zazwyczaj nie są groźni, nie atakują, nie gwałcą, nie napadają. Ekshibicjoniści potrafią normalnie pracować i funkcjonować w rodzinie. 99 procent ekshibicjonistów to mężczyźni. Taki człowiek szuka ustronnych miejsc, w których też znajdują się inni ludzie. Chce pokazać klejnoty, ale nie zrobi tego w miejscu publicznym, w tłumie, gdzie jest pełno ludzi, na ulicy, w urzędzie czy innym widocznym miejscu w obawie przed konsekwencjami, czy policją.

Co to jest ekshibicjonizm. Ekshibicjonizm jest jedną z najczęstszych perwersji, która polega na eksponowaniu narządów płciowych przypadkowym osobom. Dotyczy w zasadzie jedynie mężczyzn. Typowy ekshibicjonista pragnie wywołać szok lub zmieszanie, zaskoczyć kobietę niespodziewaną sytuacją. Najlepiej jeśli do tych emocji dołącza się zainteresowanie i ekscytacja kobiety. Jeśli reakcją jest obojętność, lub też przejęcie inicjatywy przez kobietę oraz zachęta do bliższego kontaktu, wtedy najczęściej traci podniecenie i wycofuje się.

Ekshibicjonizm to pewnego rodzaju choroba, pewnego rodzaju zaburzenie. Według statystyk często dotyka osób (niepewnych siebie mężczyzn), które wcześniej miały problem z alkoholem albo nie spełniali się w sytuacjach łóżkowych, z kobietami. Mają trudności w nawiązywaniu relacji z płcią przeciwną.

Pokazywacz, zazwyczaj niezbyt urodziwy (żaden tam Herkules), odczuwa satysfakcję, gdy pokazuje swoje narządy płciowe albo publicznie się masturbuje. Zanim "się pokaże”, zanim pokaże, odczuwa napięcie seksualne, emocjonalne, psychiczne, czyli jest niespokojny, drażliwy, nadpobudliwy, zniecierpliwiony. Pojawiają się myśli wokół tematu ekshibicji. Może odczuwać dolegliwości także psychiczne jak ból i / albo zawroty głowy, uczucie gorąca, pocić się, mieć biegunkę, bezsenność, nerwowość, palpitację serca, a nawet mrowienie w cewce moczowej. Objawy z jakimi sobie nie radzi to również długotrwałe, nawracające, silne, seksualnie podniecające fantazje, których nie umie kontrolować.

Ekshibicjonistę podnieca sama reakcja świadka. Gdy "widz, a raczej widzka” zobaczy mężczyznę z obniżonymi do kolan spodniami i majtkami, lub też gdy widzka zobaczy majstrującego w rozporku i demonstrującego swoje narządy płciowe, zazwyczaj reaguje, krzykiem, śmiechem albo chociaż zaskoczeniem, zdziwieniem.

Ekshibicjonista, by pokazać "poluje” zwłaszcza na kobiety. Dlaczego? Bo one są emocjonalne, nie potrafią ukryć emocji, nie umieją udawać, że nie widzą, że nie zwracają uwagi. Gdy kobieta zobaczy pana z obniżonymi spodniami reaguje różnie, krzyczy, grozi, jest zdziwiona, płacze, panikuje, wyzywa go wiązką obelg, albo rzuca garść żartów. I to wystarczy choremu, by się zaspokoić. Ekshibicjonista chce zwrócić na siebie uwagę.

Co powinnaś zrobić, gdy zauważysz ekshibicjonistę? Eksperci radzą. Nie reagować. Oddalić się szybkim krokiem i udawać, że się go nie widzi. Nie będzie zainteresowania, czy reakcji ze strony kobiety, nie będzie miał on tej satysfakcji, zaspokojenia. Nie będzie też miał podniecenia, bo ekshibicjonistę podnieca sama reakcja świadka. Ekshibicjoniści zazwyczaj nie są groźni, nie atakują, nie gwałcą, nie napadają. Są bardzo płochliwi.

Ekshibicjoniści potrafią normalnie pracować i funkcjonować w rodzinie. Na przykład. Mąż jednej z bydgoszczanek po latach przyznał się do tego, że jest ekshibicjonistą. Stało się to, gdy koleżanka jego żony złapała go na gorącym uczynku. Przyznał się, że nad tym nie panuje od kilku lat, że pokazuje się kobietom średnio 2-3 razy w tygodniu w różnych miejscach. Kobieta opowiada, że nic nie wskazywało na dewiację męża. Był wzorowym mężem, dobrym kochankiem. Żona nie potrafiła pogodzić się z prawdą. Rozwiedli się.

Kolejny przypadek. Raz ekshibicjonista robiąc zakupy obnażył się przed ekspedientką jednego z miejskich sklepów. Mężczyzna młody, wysportowany, około 30-ki wszedł do jej sklepu późnym wieczorem. Robił zakupy. Wyglądał zupełnie normalnie. Był czysty, schludnie ubrany - opowiada ekspedientka. Gdy sięgnęła po zamówiony towar, podszedł do lady by zapłacić. Obróciła się. Stał przed nią z interesem wystającym z rozporka. Zapłacił i wyszedł.

Czy z ekshibicjonizmu można go wyleczyć, chorego? Jak radzić mając problem z ekshibicjonizmem? Jest to trudne, długotrwałe zadanie, ale trzeba podejmować próby leczenia - twierdzą eksperci. Terapia jest długotrwała, wymaga cierpliwości, ale można z tego wyjść. Ekshibicjoniści mogą mieć normalne stosunki płciowe (czasem są to ludzie żonaci), jednak najczęściej nie dają im one pełnej satysfakcji.

Jak poradzić sobie z ekshibicjonistą, jak reagować - radzą specjaliści. Zasada podstawowa: nie prowokować takiego człowieka! Wyśmianie go może wywołać agresję! Dlaczego? Bo może okazać się, że będzie to człowiek z zaburzeniem psychicznym, można bowiem natrafić na takiego człowieka, który leczył się psychiatrycznie, ma dodatkowo zaburzenia psychiczne.

Jednak klasyczny ekshibicjonista, erotoman nie robi krzywdy. Nie przywiązuje też wagi do tego, komu pokazuje swoje organy. Stawia na przypadkowe osoby. Kobiety. Ważne jest, by je zaskoczyć. Wbrew pozorom taki dewiant to osoba nieśmiała, sfrustrowana, zakompleksiona, ma trudności w nawiązywaniu relacji z innymi ludźmi, lubi być upokarzana. Może być zarówno 70-latkiem, jak i 20-latkiem. Profesorem lub uczniem. Może obnażać się przed 18-latkami lub 60-paro latkami.

Ekshibicjonista erotoman oczekuje, że osoba, przed którą się obnaży, będzie przestraszona, onieśmielona, ale też zaciekawiona i zechce przyglądać się, co on robi i co pokazuje. Najlepiej więc przejść obojętnie, bez reakcji, bez kontaktu wzrokowego. Wyjaśnia Dr. Jak zatem reagować na delikwenta, który bardzo chce pochwalić się tym, czym obdarzyła go natura? Najlepiej jest nie widzieć sytuacji, nie słyszeć, nie reagować, nie prowokować, zachowując spokój iść dalej!

- Przejść obok niego i udać, że się w ogóle go nie zauważyło, że jesteśmy czymś zajęci. Unikać kontaktu wzrokowego. Nawet jeśli nas woła. Nie reagować. Nie wywołujemy wtedy u niego agresji, czy innych reakcji, bo udajemy, że go nie widzimy, nie zauważamy / że nie słyszymy. Przede wszystkim należy okazać obojętność i brak reakcji, pokazać, że go nie zauważamy. To zniechęca do dalszych praktyk ekshibicjonistów w danym miejscu - podkreśla specjalista psychologii i seksuolog Dr A. Dulko.

- Jeśli już jednak dojdzie do kontaktu słownego z ekshibicjonistą, dobrze jest udać zdziwienie i spokojnie wyjaśnić, zakomunikować, że nie jest to stosowne miejsce i  czas do tego typu zachowań. Że się śpieszysz. Nie zatrzymywać się i iść dalej. Pomaga ta metoda. A najlepiej udać, że go nie zauważyłyśmy, że jesteśmy zajęci rozmową, jeśli idziemy z przyjaciółkami, bądź rozmową telefoniczną. 

- A jeśli ktoś się już boi, to może z taktem ale pewnie powiedzieć, zapytać grzecznie: czy mam zawołać policję? Ten erotoman na pewno ucieknie, wystraszy się.  Raczej nie wróci w to miejsce.

- W przypadkach ewidentnego zagrożenia, a są to bardzo rzadkie, mało spotykane przypadki, gdy agresywny, lub zaburzony psychicznie osobnik szarpie, używa siły, goni, lub odgradza drogę, bez wątpienia trzeba narobić takiego rabanu, żeby uzyskać pomoc. Wyjaśnia ekspert czytelniczkom.

Dr Dulko kategorycznie odradza wyśmiewanie ekshibicjonisty, bo, jeśli jest to człowiek z zaburzeniami psychicznymi, to może rodzić u niego agresję. Tak samo jak jego zdekonspirowanie. - Najgorzej jest, gdy kobieta krzyknie: A ja pana znam! Pan jest Franek Kowalski! Wtedy niewykluczone, że ekshibicjonista zareaguje agresją, albo lękiem wystraszy się - radzi ekspert.

Ale są też ekshibicjoniści erotomani o cechach masochistycznych. Odczuwają oni podniecenie seksualne w sytuacjach, kiedy kobieta ich wyśmiewa, obraża. Oczekują oni, chcą, by kobieta, czy kobiety wyśmiewały, obrażały go. Podnieca ich taka forma reakcji kobiet, tj jak kobieta poniża, wyśmiewa. Mają z tego dużą satysfakcję.Dlatego wielu ekspertów radzi by nie reagować, nie zatrzymywać się, należy zachować obojętność i brak zainteresowania. Że jesteśmy zajęci swoimi sprawami. To bardzo zniechęca ekshibicjonistów, po jakimś czasie przestają pojawiać się w danym miejscu.

Czy kobiety się obnażają? Czy kobiety też pokazują narządy płciowe? Eksperci psychologii, czy seksuologii twierdzą, że istnieją takie przypadki, ale sporadyczne. Tak robią tylko chore psychicznie kobiety - nie ma zaś wątpliwości. U kobiet występuje ekshibicjonizm psychiczny, nimfomania.

Skala zjawiska w Polsce. Nie wiadomo, jaka jest skala ekshibicjonizmu w Polsce. - Z badań wynika, że co szósta kobieta spotkała się z ekshibicjonistą. Z badań również wynika, że 16% ogólnej populacji kobiet i 5% mężczyzn spotkało się przynajmniej raz w swoim życiu z ekshibicjonistą.

Gdzie się czają ekshibicjoniści? Gdzie najwięcej można spotkać publicznych erotomanów? W miastach ekshibicjoniści czają się głównie w parkach, na skwerach, w mniej uczęszczanych uliczkach, bramy kamienic, dworce, stacje i przed akademikami, gdzie jest dużo młodych kobiet. Na wsiach i w mniejszych miasteczkach wybierają ustronne miejsca jak park, las, dróżka, zagajnik, a także w okolicach dróg lub miejscach jak cmentarz, sklep lub okolice kościoła. Swoje potrzeby ekshibicjoniści kierują:

- w 37,5 proc. przypadków - do dojrzałych kobiet, w średnim wieku 30 - 50 lat
- w 23,5 proc. - preferencje do starszych kobiet od 60 lat.
- w 20 proc. - do kobiet młodych w wieku 16-25 lat

Ekshibicjonizm

Sprawa teoretycznie prosta. Niby każdy wie czym jest ekshibicjonizm, a jednak często się zdarza, że używa się tego pojęcia błędnie. Powodów może być wiele, ale nie o nie dzisiaj chodzi. Przejdźmy zatem do rzeczy. Czym jest ekshibicjonizm? Czy jest groźny? Kogo dotyka? Czy jest to poważne zboczenie, czy tylko niegroźny odjazd?

Ekshibicjonizm to inaczej, ekshibicja, wystawiactwo lub obnażalstwo. Oznacza osiąganie satysfakcji płciowej poprzez publiczne, zaskakujące obnażanie własnych narządów płciowych wobec anonimowych osób przeciwnej płci. Ekshibicjonizm zaliczany jest do dewiacji seksualnych. Zaburzenie to polega na prezentacji swoich narządów płciowych, albo aktu masturbacji nieznanej osobie, kobiecie, bez próby odbycia z nią stosunku, w celu osiągnięcia seksualnego zaspokojenia. Ekshibicjoniści to zazwyczaj osoby niepewne siebie, nieśmiałe, o niskim poczuciu własnej wartości. Często też mają trudności w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi.

Ekshibicjoniści są niegroźni, rzadko próbują stosować przemoc w celu odbycia stosunku, mimo, że podczas obnażania się mogą to proponować. Podstawową motywacją tych osób jest przestraszenie obserwatorki, wiążące się z wywołanym zainteresowaniem oraz fascynacją. Im silniejsza jest reakcja u obserwatora, obserwatorki tym większą sprawia rozkosz. Wynika to ze skrytego życzenia, by wzbudzić tak silne podniecenie w kobiecie, by sama dążyła do kontaktu seksualnego lub też wspominała to zdarzenie z dużym napięciem emocjonalnym. Tego typu reakcje wzmacniają zachowania ekshibicjonistyczne. Rekcja obojętności budzi rozczarowanie i zmniejsza motywację tych osób do obnażania się.

Większość ekshibicjonistów eksponuje również będąc w stanie po alkoholu. Celem ich jest pokazanie genitaliów lub aktu masturbacji. Alkohol dodaje odwagi. Ponieważ tylko tak potrafią realizować relacje z kobietami. Prawdopodobnie ich życie osobiste, partnerskie z kobietami jest nieudane, więc można też tłumaczyć, że jest to forma rekompensaty braków w ich życiu erotycznym. Być może są samotni. Inni robią to, ponieważ chcą odreagować swoje stresy. Albo chcą zwrócić na siebie uwagę. Są różne diagnozy i przyczyny.

Co zrobić, gdy na swojej drodze kobieta spotka ekshibicjonistę? Pyta internautka / czytelniczka. Gdy spotkasz na swojej drodze ekshibicjonistę, obnażającego się mężczyznę w miarę możliwości należy zachować pewność siebie, nie panikować, a szczególnie spokój, opanowanie i pewnego rodzaju obojętność, tj. nie okazywać swoich emocji - zaskoczenia, lęku czy zaciekawienia, bo to właśnie jest celem ekshibicjonisty.

- Najlepszym i najbezpieczniejszym rozwiązaniem, zachowaniem się kobiety jest zwyczajnie przejść obok niego obojętnie, nie reagując na zapytania, czy inne zaczepki słowne, nawoływania z jego strony, bo porozmawiać.

- Ekshibicjonistę bardzo podnieca sytuacja, gdy kobieta skupia na nim swoją uwagę, wzrok, gdy zerka, a jeszcze bardziej, gdy kobieta dodatkowo podejmuje rozmowę, np. odpowiada mu na pytanie, która jest godzina na zegarku.

- Nie należy ryzykować wyśmiewania się z mężczyzny! Większość ekshibicjonistów to erotomanii. Uzależnieni od masturbacji w miejscu publicznym. Więc większość tego oczekuje, by ich wyśmiać, poniżyć, bo to ich podnieca, gdy kobieta wyśmiewa go, jego członka, zachowanie, on bardziej się podnieca, ma erekcję,

- ale...  ale też istnieje również ryzyko, że można trafić na osobę z zaburzeniami psychicznymi, niezrównoważoną psychicznie, agresywną, i w dodatku po alkoholu, narkotykach w której nasz śmiech może wywołać w nim gwałtowną reakcję.  Po wyglądzie nie jesteśmy realnie ocenić osobowości tej osoby. Dlatego najbezpieczniej jest nie reagować, nie podejmować rozmów,  być obojętnym, przejść, oddalić się - radzą eksperci.

Czy tylko kobiety powinny czuć się zagrożone spotkaniem z nim? Psychologia i eksperci od dawna wyjaśniają. Celem ekshibicjonisty jest tylko demonstrowanie swojej męskości, męskiej dominacji, i prowokowanie zainteresowania sobą kobiet.

Ekshibicjonistę podnieca sytuacja gdy jest obserwowany, gdy kobiecie demonstruje swój męski narząd, albo gdy demonstruje akt masturbacji. Po co pokazuje, ktoś zapyta? Po to by uzyskać erekcję, podniecenie. Także to głównie do kobiet kieruje on takie zachowania – wyjaśniają eksperci.

Jak radzić mają sobie kobiety, jak mają się bronić? Czy kobieta ma szansę w starciu z o wiele silniejszym mężczyzną? Większość ekshibicjonistów nie dąży do kontaktu seksualnego, czy fizycznego i samo obnażenie się zaspokaja ich seksualnie. I to im wystarcza. Tak więc kobiecie nie grozi z ich strony kontakt fizyczny, obmacywanie, ocieranie czy pobicie. Ekshibicjoniści na ogół są bardzo strachliwi. Boją się wpadki. Często rozbierający się przed kobietami w odludnej uliczce mężczyzna, okazuje się erotomanem, którego podniecają miejsca publiczne. Czyn obnażania się w miejscu publicznym jest uznany za nieobyczajny wybryk i podlega karze krótkiego aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany.

Jak rozwija się ekshibicjonizm? Preferencje ekshibicjonistyczne ujawniają się dość powoli. Przyczyny powstania tego typu dewiacji seksualnych związane są z zaburzoną osobowością, niedojrzałością emocjonalną oraz z zakłóceniami we wczesnych fazach rozwoju psychoseksualnego. W wieku dziecięcym pokazywanie swoich narządów płciowych jest normalnym zachowaniem. Jednak w trakcie prawidłowego rozwoju dzieci uczą się przeżywania wstydu, które hamuje tego typu przejawy seksualności. Specjaliści nie wykazali żadnych zależności pomiędzy ekshibicjonizmem a poziomem wykształcenia, wykonywanym zawodem czy środowiskiem pochodzenia. Zdarza się, że u starszych mężczyzn zaburzenie to jest efektem nadużywania alkoholu, procesów miażdżycowych w mózgu lub guzów / chorób mózgu.

Ekshibicjonizm należy do dość często występujących parafilii. Spotyka się go niemal wyłącznie u mężczyzn, głównie młodych do 50 roku życia. Najczęściej problem ten wynika z nieudanych relacji z kobietami, z nieśmiałości, kompleksów i lęku (podświadomym) wobec kobiet, rzadziej towarzyszy chorobom psychicznym. A jeśli już użyte zostało pojęcie parafilia to należy informację uzupełnić o jego wyjaśnienie. Dawniej określano w ten sposób zboczenie seksualne.

Co to jest parafilia? Parafilia to dominująca u danej osoby forma zaspokajania popędu płciowego w sposób nietypowy dla danej kultury pod względem przedmiotu popędu, formy jego realizowania, bądź używanych środków, niezbędnych warunków dodatkowych. Może być też wyrazem zakłócenia typowego rozwoju psychoseksualnego,  formą ucieczki od budzących lęk kontaktów z płcią przeciwną, a także postacią zastępczego zaspokajania potrzeb seksualnych w specyficznych warunkach. Parafilia u niektórych osób może być też objawem chorób psychicznych. Istnieje około 60 parafilii, lecz w populacji nie są często spotykane. Budzą one z reguły zainteresowanie sensacyjne, rygorystyczne i karzące postawy otoczenia, rzadziej traktowane są jako choroby, które można leczyć. O wiele częściej występują u mężczyzn. I tu też znajduje się, rzeczony wcześniej, ekshibicjonizm, fetyszyzm. Opracowano na podstawie materiałów encyklopedia zdrowia, psychologia, prasowe.

Czytaj również : http://psychotronicznyswiat.blogspot.com/2013/08/ekshibicjonizm-ekshibicjonisci-jacy-sa.html

Wyjaśnienie. Przestępstwo czy wykroczenie? Wyjaśnia nadkom. Komenda Głównej Policji. Ekshibicjonizm jest wykroczeniem. Ekshibicjoniści podlegają więc pod kodeks wykroczeń, w którym jest zapisane, że kto publicznie dopuszcza się nieobyczajnego wybryku, wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo nagany. Kto publicznie do puszcza się nieobyczajnego wybryku, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany.” - Wybryk ma charakter nieobyczajny, gdy po przez publiczne zachowanie sprawcy naruszającego określone normy obyczajowe prowadzi do wywołania uczucia wstydu, zażenowania, zakłopotania po stronie osoby będącej jego świadkiem. Nieobyczajny wybryk może polegać na nieuzasadnionym prezentowaniu swojej nagości, ekshibicjonizmie czy prezentowaniu czynności seksualnych.

Źródło. Na podstawie publikacji serwisów  psychologia, porady, super ekspres