Komunikacja z drzewami jest możliwa

Czy komunikacja z drzewami jest możliwa? Drzewa komunikują się między sobą, przechowują wspomnienia i reagują na ataki. Mają bardzo pozytywny wpływ na nasze emocje... ale czy możemy wiedzieć, co one czują do nas?

Czy można rozmawiać z drzewami? Drzewa potrafią się ze sobą komunikować. Drzewa potrafią reagować na bodźce a nawet posiadają coś w rodzaju...tętna! Rośliny odbierają też dźwięki

Czy można rozmawiać z drzewami? Dlaczego nie możemy komunikować się z drzewami w taki sam sposób, jak ze zwierzętami? Oba typy organizmów żyją w grupach społecznych i opiekują się nie tylko swoimi młodymi, ale także starszymi osobnikami. Słynna słoniowa pamięć występuje również u drzew, a oba gatunki porozumiewają się w językach, których początkowo nawet nie rozpoznawaliśmy jako sposobów komunikacji. Drzewa komunikują się za pomocą połączonych ze sobą systemów korzeniowych, a słonie za pomocą dudnienia wywoływanego tupaniem, o niskiej częstotliwości, poniżej zakresu, w którym jesteśmy w stanie słyszeć. Czujemy się dobrze, gdy przesuwamy palcami po szorstkiej skórze obu stworzeń, ale najbardziej chcielibyśmy uzyskać od nich reakcję.

Choć to pytanie może wydawać się niedorzeczna, czy taka komunikacja między ludźmi a drzewami jest możliwa? Najpierw musimy przyjrzeć się bliżej temu, co rozumiemy pod pojęciem „komunikacja". Nie wystarczy, że świadomie lub podświadomie odbieramy zapachy, za pomocą których drzewa komunikują się między sobą. Reagujemy fizycznie, kiedy je wdychamy, ale żeby komunikacja mogła się odbywać, drzewa muszą też reagować na nasze sygnały.

Drzewa wydzielają związki chemiczne. Odbieramy ich bodźce i podświadomie zdajemy sobie z nich sprawę reagując na nie zmianami ciśnienia krwi. Drzewo ze swej strony nie jest świadome naszej reakcji - w końcu w żaden sposób nie jesteśmy z nim w kontakcie. I nawet jeśli przytulimy się do drzewa i porozmawiamy z nim o polach elektrycznych, co jest jednym ze sposobów, w jaki moglibyśmy na siebie wzajemnie wpływać (bo rośliny, podobnie jak my, funkcjonują częściowo poprzez przekazywanie sygnałów elektrycznych), to wciąż istnieje jedna ogromna przeszkoda: czas. Drzewa, jak wszyscy wiemy, są bardzo powolne w swych reakcjach. Trzeba by pomnożyć czas potrzebny na nawiązanie kontaktu z drzewem przez 10 000, aby dowiedzieć się, kiedy moglibyśmy spodziewać się odpowiedzi.

Drzewa potrafią się ze sobą komunikować. Drzewa przechowują wspomnienia, reagują na ataki są w stanie przekazywać swojemu potomstwu roztwór cukru, a może nawet wspomnienia. Wszystkie te zdolności sugerują, że muszą mieć również mózg. Ale nikt jeszcze takiego nie znalazł. Ostatnio zajął się tym profesor František Baluška z Uniwersytetu w Bonn. Od pewnego czasu jest on zdania, że rośliny są inteligentne - potrafią przecież przetwarzać informacje i podejmować decyzje - ale świadomość przenosi dyskusję na inny poziom.

O roli ciszy w usłyszeniu intuicji

Mówiąc o “wiedzeniu”, które wynika z uważności, a właściwie z praktyki uważności, obecności – czyli wejścia w pewien proces, który nie jest określony porami od – do – mam na myśli stan, kiedy pojawia się w nas przestrzeń, pewien rodzaj ciszy. 

Nie jest to jednak cisza wynikająca z braku dźwięków, ale cisza, w której może być wszystko i nie jest to nazywane ani hałasem, ani muzyką, ani też milczeniem. To moment, kiedy znikają nasze osobiste koncepcje, pomysły, narracje, nieuświadomione schematy myślenia, a pojawia się dostęp do wiedzy, która oddaje naturę rzeczywistości. To przestrzeń, która jest pewnym stanem cielesnym, jest wypełniona odczuciami ciała – zarówno w percepcji zewnętrznej, jak i wewnętrznej.

To wcale nie jest łatwy do osiągnięcia stan. Nie da się do niego dojść w dzień, dwa, nawet nie w miesiąc. Co więcej, w ogóle nie da się go osiągnąć! To stan, który już jest, cały czas, nawet kiedy my gonimy, zagadujemy świat i ratujemy go swoimi pomysłami. To stan, który jest do odczucia wtedy, kiedy właśnie zatrzymamy się. Wtedy jesteśmy – albo raczej uświadamiamy sobie, że zawsze byliśmy – i mamy dostęp do tego, co nazywam na potrzeby tego wpisu, jak i moich warsztatów “wiedzeniem”.

Pisząc o tym użyłem kilku słów – kluczy, których używamy oczywiście w codzienności. Mają one jakiś przekaz społeczny, a jednocześnie, kiedy zaczynamy posługiwać się nimi w praktyce uważności, wymagają głębszego przyjrzenia się; to np. odczuwanie, percepcja zewnętrzna i wewnętrzna, wewnętrzna cisza, schematy myślowe.

Odczuwanie jest dla mnie otwarciem się na wszystkie doznania cielesne, zarówno te, które przychodzą z zewnątrz, jak i z wewnątrz. To nie wybieranie “to jest miłe, to chcę, to nieprzyjemne, tego nie chce czuć”, ale powiedzenie “tak” każdemu odczuciu, nawet subtelnemu. 

Odczuwając zauważam nie tylko sygnały, które płyną w wyniku kontaktu z tym, co na zewnątrz: z temperaturą, wilgocią, dotykiem, ale także z tym, co dzieje się wewnątrz ciała: skurcze brzucha, pulsowanie w głowie, drętwienie, mrowienie kończyn, ale także delikatny ucisk w klatce piersiowej, lekkie poczucie niestabilności. Z tym wszystkim wiąże się percepcja zewnętrzna i wewnętrzna.

Wewnętrzna cisza jest dla mnie stanem, kiedy mam poczucie, że żadna myśl, koncepcja, chęć, pragnienie czegoś/kogoś nie walczą o moją uwagę. To stan, kiedy mimo zawieruchy na zewnątrz, mogę po prostu być. I to wcale nie dlatego, że jestem obojętny, zamrożony w odczuwaniu, ale samo bycie w tym co jest już daje pewien rodzaj satysfakcji. Satysfakcji poza pojęciem  miłe-nieprzyjemne. Nie oznacza to absolutnie bycia obok, bycia poza, ale jest byciem w tym i nie ma wtedy ani pragnienia ucieczki, ani pragnienia zanurzenia się w tym stanie głębiej.

10 zasad białej magii

 10 ZASAD BIAŁEJ MAGII

1. Magia to sztuka i nauka, to wiedza. NIE należy jej traktować jako gry.

2. Równowaga emocjonalna jest niezbędna. Nie wykonuj zaklęć, rytuałów, jeśli jesteś przygnębiony, zmartwiony lub zły.

3. STRACH jest produktem wyobraźni. Mag boi się tylko Boga.

4. Próżność jest najgorszą wadą człowieka, a więc mag musi być pokorny.

5. TAJEMNICA w magu jest niezbędna, aby wiedzieć, jak się do niej zachować i do praktyki.

6. Magii nie należy używać do manipulowania innymi lub do zagrażania woli innych.

7. Magia nie krzywdzi ani nie zabija żadnej istoty ludzkiej.

8. Magia jest zjednoczeniem z potężnymi siłami matki natury i wszechświata. Nie lekceważ ich.

9. Szacunek dla magicznego świata jest elementarny, inaczej te elementy zwrócą się przeciwko Magowi, przeciwko tobie.

10. Moc jest w tobie, ale nie należy do ciebie. NIE ZAPOMNIJ TEGO!

A jeśli zapomnisz jedno z tych praw, NIGDY nie odniesiesz sukcesu jako mag!

Medycyna spojrzeniem holistycznym

Holistyczny Świat:  Naukowo jest dowiedzione, że większość ludzi uważa naukę za gwaranta postępu. 

Pomija się przy tym fakt, że nauka ma wybiórczy stosunek do natury i rzeczywistości. Nawet jeżeli wiara w naukę w wielu warstwach społeczeństwa jest wciąż niezłomna, to mimo wszystko zarysowuje się już łagodna zmiana.

Najważniejsze przyczyny są oczywiste: nauka nie była jak dotąd w stanie rozwiązać palących problemów ani w sferze społecznej, ani medycznej, ani w zakresie rolnictwa czy ekologii. 

Naukowy ogląd świata hamuje proces rozwiązywania tych problemów, ponieważ koncentruje się na wyizolowanych elementach życia. Tymczasem przyjęcie holistycznego poglądu na świat zdecydowanie pomogłoby w trwałym rozwiązaniu naszych zmartwień.

Szczególnie widoczne jest to w medycynie…

…prawie każdy organ ma swojego specjalistę. Przez to zatraca się ogląd całościowy. Oprócz tego istnieje tendencja do zaprzeczania faktom, których nie da się wytłumaczyć, bo przecież jeżeli coś nie może istnieć, to nie istnieje.

Klasyczny przykład to wiara w „moc genów”. 

Holistyczne o życiu