Radiestezja, metoda diagnozowania

Radiestezja to metody i techniki wykrywania, diagnozowania cieków wodnych i energii np. minerałów za pomocą m.in. przyrządów radiestezyjnych, czyli specjalnej różdżki radiestezyjnej i wahadła. Radiestezja to także techniki pomiarów różnych zjawisk, gdyż wahadła i różdżki służą jako wskaźniki a także jako anteny odbierają (zbierają) sygnały. 

Uważa się, że człowiek jest źródłem sygnałów nie wyłapywanych przez aparaturę i urządzenia techniczne, dlatego człowiek może być jedynym narzędziem pomiarowym energii. Człowiek wrażliwy energetycznie, ma duże zdolności diagnozowania lub odczuwania energii z otoczenia. Odbieranie, czy odczuwanie energetycznych zakłóceń organizmu, aury nazywamy biodiagnozą energetyczną.

Diagnozowaniem energetycznym zajmują się profesjonalni radiesteci, bioenergoterapeuci, osoby jasnowidzące, osoby wrażliwe parapsychologicznie, intuicyjne, sensytywne. Biodiagnoza energetyczna stosowana w bioenergoterapii to diagnozowanie / określanie w których miejscach aury, czy organizmu jest zaburzenie w organizmie, blokada energetyczna, i jaka jest ich przyczyna.

Sensytywność jest to ogólna wrażliwość na odbiór radiacji. Objawy tej wrażliwości są różnorodne i towarzyszą człowiekowi, jako podświadome odczucie. Sensytywność jest źródłem uzdolnień radiestezyjnych i na niej jest oparta ocena radiestety o średniej, dużej lub bardzo wysokiej sensytywności.

Wrażliwość radiestezyjna jest to zmysł czucia i widzenia w zakresie szerszym niż przeciętny – nazywany czuciem / widzeniem radiestezyjnym. Wrażliwy organizm szybciej i bardziej odczuwa wszelkie radiacje, w tym też płynące z Ziemi, kosmosu, przedmiotów, ale także silniej reaguje na przebywanie w strefie radiacji. Dzięki tej wrażliwości można lokalizować miejsca zaburzone, energetycznie negatywne, lub miejsca harmonijne. O tej zdolności człowieka więcej informacji znajdą Państwo w książce Jasnowidzenie dla początkujących, autor Piotr Gońciarz.

Radiestezja, to dziedzina psychotroniki obejmująca wykrywanie (diagnozowanie) anomalii geologicznych (np. uskoków), cieków wodnych, złóż minerałów itp. na podstawie reakcji biologicznych badacza (radiestety) w strefach występowania tzw. promieniowania geopatycznego. W Polsce niektóre techniki radiestezji znano od średniowiecza. Do wybitnych polskich radiestetów należeli: K. Hübner, C.A. Klimuszko. Profesjonalni radiesteci zajmują się wykrywaniem i neutralizowaniem szkodliwych promieniowań radiestezyjnych.

Feng Shui (odmiana radiestezji) jest sztuką ustalania wpływu wywieranego przez środowisko i dom na człowieka w wybranych okresach. Dzięki niej (Feng Shui) można wpływać na energetykę otoczenia a tym samym na pewne zdarzenia i zapobiegać im. Feng Shui zajmuje się w pierwszej kolejności poważniejszymi sprawami; jak geomagnetyzm, orbita Ziemi dookoła Słońca, czy formy terenu.

Feng Shui to starożytna praktyka planowania w celu osiągnięcia zgodności ze środowiskiem naturalnym. Tradycyjne feng shui w starożytnych Chinach obejmowało ogólny rozkład miast, wsi, budynków mieszkalnych i gospodarskich. Bywa nazywane geomancją, bo obejmuje także takie zagadnienia, jak ochrona budynków przed złymi duchami czy wpływ kształtu na otoczenie.

Żeby dokładnie oddać pierwotne znaczenie, trzeba zrozumieć symbolizm:

wiatr, którego nie można zobaczyć - niewidzialne
woda, której nie można uchwycić - nieuchwytne

Stąd fēng shuǐ = (życiowa siła / istota), która jest niewidzialna i nieuchwytna.

Geomancja zaś to sztuka wykorzystywania pozytywnych wpływów sił Ziemi i Kosmosu, wyszukiwania zdrowych terenów, sztuka odpowiedniego urządzania pomieszczeń, to wiedza dotycząca oddziaływania przyrody i różnego rodzaju kształtów, form, symboli na otoczenie.