Cztery nieprawdy na temat islamu

Cztery nieprawdy, którymi jesteśmy karmieni na temat islamu. Cztery mity, które stanowią w nieobiektywnych mediach kanon pozytywnej propagandy. I tak:

1. Islam religią pokoju? 

Mit: Islam jest religią pokoju ponieważ w języku arabskim, opierającym się na rdzeniu trójspółgłoskowym, słowa islam jak i salam oznaczające pokój, biorą początek od trzech spółgłosek s-l-m.

Prawda: Islam pochodzi od słowa „podporządkowanie się”, oznacza podporządkowanie woli Allaha. A jeżeli nie chcemy wdawać się w dyskusje na temat języka, oddajmy głos ekspertom. „Kolejne antyżydowskie posunięcia Mahometa nastąpiły w czwartym roku hidżry (wygnanie Banu an-Nadir) i piątym roku (wymordowanie plemienia Banu Qurayza za zdradę i konszachty z Mekkańczykami)” - prof. Janusz Danecki, „Podstawowe wiadomości o islamie”, t. 1. „Zdobywał on środki na prowadzenie walki, przejmując karawany podążające z Mekki, zajmował oazy żydowskie, podporządkowywał sobie arabskie plemiona. Bitwy, jakie stoczył, były w większości wygrane. Udało mu się z czasem podbić Mekkę i symbolicznie przejąć dla islamu Al-Kabę, niszcząc znajdujące się w tej świątyni posagi pogańskich bożków, należące do politeistycznej tradycji arabskiej” - Agata Marek, „Nie bójmy się islamu”. Brzmi pokojowo?

2. Muzułmańska Andaluzja – Mekka tolerancji?

Mit: Powszechnie uważa się, że Andaluzja była oazą tolerancji religijnej i współżycia różnych wyznań w oceanie średniowiecznego barbarzyństwa. Stanowi nawet mit założycielski dla Sojuszu Cywilizacji – organizacji stworzonej przez Hiszpanię i Turcję, która ma być odpowiedzią na teorię Samuela Huntingtona o „Zderzeniu cywilizacji”. Niestety, jest to tylko mit.

Prawda: Nie ujmując niczego kulturowym i naukowym osiągnięciom „Złotego Wieku” islamu, Andaluzja nie była wielokulturową oazą tolerancji, z której moglibyśmy czerpać wzorce. Sama historia Andaluzji zaczyna się od brutalnego podboju i niszczenia kościołów, w tym kościoła w Kordobie i postawienia na jego miejscu meczetu, który obecnie jest katedrą. Kolejni islamscy władcy łupili katolików, konfiskowali ich mienie, nakładali wysokie podatki związane z ich podrzędnym statusem dhimmi. Tracili oni życie za głoszenie herezji niezgodnych z islamem, palono ich księgi. Złoty wiek żydów, którzy początkowo zyskali znacznie w stosunku do ich wcześniejszego statusu pod panowaniem Wizygotów, skończył się mniej więcej wraz z millenium. Później cierpieli prześladowania i pogromy - przykładowo w 1066 w Granadzie zabito około czterech tysięcy żydów. Pod rządami fundamentalistycznych Almorawidów i Almohadów ich sytuacja tylko się pogorszyła, dochodziło to masakr i przymusowych konwersji. Więcej na temat „tolerancyjnej” Andaluzji można przeczytać w pracy dr Darío Fernándeza-Morery „Mit andaluzyjskiego raju”, opublikowanej w magazynie „Euroislam” (nr 2/2013). Dodajmy na koniec, że sztandarowy przykład Złotego Andaluzyjskiego Wieku, żyd Majmonides, urodzony w Kordobie filozof, astronom i lekarz, uciekł wraz z rodziną do Egiptu w obawie przed islamskimi prześladowaniami.

3. Terroryzm jest skutkiem biedy

Mit: Zamachów terrorystycznych dokonują ludzie, którzy są niewykształceni i w złej sytuacji ekonomicznej, która tworzy z nich potencjalnych terrorystów.

Prawda: Można sobie dyskutować o potencjalnych korelacjach i przyczynach, ale prześledźmy najważniejsze zamachy. Większość terrorystów, którzy uderzyli 11 września, pochodziła z bogatej w ropę naftową Arabii Saudyjskiej. Mohammed Atta studiował urbanistykę na Uniwersytecie Technologii w Hamburgu. Billal Abdullah, który planował wysadzić jak najwięcej osób przy pomocy samochodu pułapki, był lekarzem w Wielkiej Brytanii. Bracia Tsarnajew z Bostonu do momentu radykalizacji prowadzili życie podobne do większości amerykańskiej młodzieży. Umar Farouk Abdulmutallab, „bieliźniany zamachowiec”, był studentem University College of London i przewodniczącym islamskiego stowarzyszenia na uczelni. Faisal Shahzad, niedoszły zamachowiec z Times Square w Nowym Jorku, uzyskał tytuł MBA i pracował jako analityk finansowy. Brytyjski wywiad MI5 w swoim raporcie z 2011 uznał, że większość (60%) podejrzanych o terroryzm jest dobrze wykształcona i pochodzi z klasy średniej.

4. Antysyjonizm, nie antysemityzm

Mit: Niechęć muzułmanów wobec Żydów jest reakcją na politykę Izraela wobec Palestyny.

Prawda: W samym Koranie można spotkać wersety, które mogą służyć jako fundament wrogości, gdzie m.in. Żydzi oskarżani są o przekłamywanie boskiego przesłania. Klasyczne jak i fundamentalistyczne egzegezy Koranu tworzą stereotypy na podstawie sury 5:82 - „Ty z pewnością się przekonasz, że ludzie najbardziej zawzięci w swojej wrogości wobec tych, którzy uwierzyli - to żydzi i bałwochwalcy”.Również hadis przekazujący opis ostatnich dni świata przepowiada walkę pomiędzy muzułmanami a żydami, których ci pierwsi będą zabijać, a kamienie i drzewa same będą wydawać żydów ukrywających się za nimi. Jeden z najpopularniejszych islamskich duchownych Jusuf Al-Karadawi, autorytet polskiej Ligi Muzułmańskiej, uważa Hitlera za właściwą karę dla Żydów, a ten, zdaje się, żył przed powstaniem państwa Izrael. Za co więc Allah karał Żydów Hitlerem?