Pochodzenie
Reiki znane jest od ponad 3. tys. lat, a jego początków należy szukać w kulturze tybetańskiej. Była to sztuka uzdrawiania i rozwoju duchowego. W pewnym okresie czasu zaniechano sztuki uzdrawiania przy pomocy Reiki z uwagi na prześladowania. Były one spowodowane przekonaniem, że nie istnieje coś takiego, jak uzdrawiająca energia. Nie wierzono w uzdrawianie poprzez dotyk ręki i okrzyknięto tę sztukę czarami, a mistrzów tej dziedziny prześladowano.
Dopiero dr Mikao Usui, wówczas katolicki ksiądz i wykładowca teologii oraz rektor Uniwersytetu Chrześcijańskiego w Kyoto w Japonii, pod koniec XIX wieku odtajnił jej uniwersalne wartości.
Dr Usui przez wiele lat wędrował po świecie szukając prostej metody uzdrawiania siebie i innych. Wiedzę o Reiki znalazł w Sutrach tybetańskich. Poznał znaki i symbole starodawnej sztuki, jednak brakowało mu wtajemniczenia do posługiwania się poznaną wiedzą.
Dr Usui nie zrezygnował po paru daremnych próbach dotarcia do wiedzy tajemnej i uzdrawiających kluczy. Korzystał z różnych źródeł studiując stare pisma buddyjskie, tybetańskie oraz indyjskie. Poszukiwania zajęły mu 21 lat. Dopiero gdy oddalił się od miasta ku Świętej Górze Kuri Yama, aby tam odbyć 21 dni postu i medytacji w celu uzyskania mocy uzdrawiania, otworzyła się w nim moc poznania i zrozumienia istoty Reiki.
Przed zakończeniem 21 doby ujrzał na niebie jasne światło zbliżające się do niego. Został porażony tym światłem w środek czoła w tzw. „trzecie oko”. Po chwili znalazł się cały w tym świetle, tracąc normalną świadomość i przechodząc w pewien rodzaj głębokiej medytacji. W tym stanie wyższej świadomości ukazały się dr Usui świecące trójwymiarowe symbole. Usłyszał też wewnętrzny głos, że po 21 latach poszukiwań i po 21 dniach postu, medytacji i modlitwy, zostaje oświecony i otrzymuje klucze mocy do uzdrowień, którymi posługiwali się Budda i Jezus.
Dr Usui został też wezwany wewnętrznym głosem, by nie zapomniał o tych symbolach strzegąc ich przed zaginięciem. Po zejściu ze Świętej Góry zaczął uzdrawiać przez dotyk. Nakładając ręce przyczyniał się do cudownych uzdrowień. Początkowo uzdrawiał wszystkich, tych którzy go prosili o uzdrowienie i tych, którzy w niego nie wierzyli. Z przykrych doświadczeń wyciągnął wniosek, że terapia Reiki może być skuteczna tylko przy prawdziwej wymianie energii.
Jako pierwszy mistrz Reiki ustanowił jej duchowe zasady. Swoją wiedzę i wtajemniczenie przekazał 16 mistrzom, a jednego z nich - Chujiro Hajashi wyznaczył odpowiedzialnym za utrzymanie tradycji przekazu Reiki. On to założył w Tokio klinikę Reiki. Jego uczennicą była m.in. Hawayo Takata, która na jego prośbę kontynuowała dzieło mistrza. Hawayo Takata wtajemniczyła 21 mistrzów. Oni to rozpowszechnili Reiki w Kanadzie i USA, a stamtąd Reiki przywędrowała do Europy. Następczynią Hawayo Takata została jej wnuczka Phyllis Lei Furumoto, która do chwili obecnej sprawuje pieczę nad Reiki. Obecnie sztuka znana jest na wszystkich kontynentach. Posługują się nią tysiące ludzi.
Zasady reiki
Reiki jest sztuką bezwyznaniowa. Wiara człowieka jest jego prywatną sprawą i Reiki w nią nie ingeruje. Dlatego też metodą tą posługują się ludzie różnych kultur i wyznań na całym świecie.
Reiki ma dwa wymiary: fizyczny i duchowy, które wzajemnie się uzupełniają. Wymiar fizyczny pomaga w: usunięciu bólu, blokad energetycznych, złego samopoczucia oraz tworzeniu zabezpieczeń. Dzięki niemu możemy oczyścić mieszkanie, wzmacniać siłę ziół i lekarstw.
Duchowy wymiar przejawia się w pracy nad własną osobą, swoim wnętrzem, umysłem i sercem.
Istotą Reiki jest to, że dając sobie miłość dochodzimy do wewnętrznej i zewnętrznej harmonii, czujemy się szczęśliwi. Przekaz mocy Uniwersalnej Energii Życia można otrzymać przede wszystkim dzięki inicjacji przez Mistrza – Nauczyciela, lub Wielkiego Mistrza Nauczyciela. Tylko Mistrz Nauczyciel lub Wielki Mistrz, może dopełnić Inicjacji, przekazać wiedzę na temat uzdrawiania oraz kluczy i mantr.
Całość wiedzy tajemnej związanej z przekazem Reiki podzielona została na VI części:
I. część pierwsza dotyczy I stopnia reiki, czyli terapii bezpośredniej – samoleczenia
II. część druga, czyli II stopień reiki poświęcona jest terapii na odległość i pomocy w uzdrawianiu innych
III. część trzecia , czyli III stopień reiki, to stopień mistrzowski, poprzez który następuje aktywizacja i uwrażliwienie na głos wewnętrzny
IV. część czwarta, czyli IV stopień reiki, to stopień mistrza - nauczyciela reiki, w którym jest możliwość inicjowania i nauczania do stopnia Mistrza Nauczyciela, wraz z kluczami i mantrami
V. w części piątej uzyskuje się inicjacje Mistrza Uzdrowiciela połączone z wielką harmonią wewnętrzną, uruchamia się postrzeganie pozazmysłowe (jasnowidzenie, jasnosłyszenie i jasnoczucie)
VI. w szóstym stopniu reiki otrzymuje się tytuł Wielkiego Mistrza Reiki. Wielki Mistrz Reiki odbiera na wyższym poziomie energetycznym poprzez doskonały kontakt ze swoim wyższym Ja. Wielki Mistrz może dokonać inicjacji do stopnia równego sobie.
Każdy mistrz i nauczyciel reiki lub wielki mistrz, zachowując podstawowe zasady ustalone przez Mikao Usui ma pełną swobodę przekazu z wiedzy reiki. Nie może on jednak nigdy zakończyć poszukiwań wiedzy. Ma dążyć do przekazywania swoich umiejętności, aby tradycja Reiki była przenoszona z pokolenia na pokolenie.
Uzdrowienie
Każdy człowiek posiada inne wibracje energetyczne, co świadczy o poziome rozwoju duchowego, na jakim się znajduje. Reiki działa jednakowo na wszystkich poziomach sfer ciała i ducha. Energia reiki przekazywana jest poprzez nakładanie dłoni na konkretne obszary ciała. Pacjent odczuwa w swoim ciele ową energie jako ciepło lub czuje mrowienie w poszczególnych odcinkach ciała.
Terapeuta podczas zabiegu odczuwa energię reiki wraz ze swoim pacjentem, poprzez to może z łatwością odnaleźć w ciele pacjenta blokady energetyczne. Ułatwia mu to diagnozowanie, co zwiększa efektywność zabiegu. W czasie zabiegu, poprzez kontakt energetyczny, mistrz dociera również do pewnych obszarów podświadomości i ich wzorców zakodowanych w ciele. Może w ten sposób pobudzić pewne emocje. A poprzez odblokowanie pewnych sfer, gdzie umiejscowione były blokady, może złamać opór w rozwiązaniu wielu problemów życiowych. Uzdrowienie przy pomocy Reiki odbywa się zatem zarówno w sferze duchowej jak i fizycznej, bowiem wszystkie choroby mają swój wzorzec odzwierciedlony w podświadomości.
Osoba przyjmująca energię reiki już po pierwszym zabiegu zaczyna inaczej odczuwać przepływ sił życiowych w swoim ciele. W momencie, gdy pacjent zaczyna widzieć efekty przeprowadzanych na nim zabiegów, zmienia swój stosunek do życia i problemów, z jakimi styka się na co dzień. Staje się bardziej pogodny i szczęśliwszy. Oddziaływanie reiki wspiera naturalny proces samouzdrawiania, ożywia ciało i umysł, przywraca duchową harmonię, wzmacnia wolę w człowieku i chęć do uzdrowienia. Wykazuje oddziaływanie na wszystkich poziomach energetycznych. Energia reiki prowadzi do równowagi, burzy blokady, sprzyja pełnemu odprężeniu, usuwa stres i przyczyny chorób oraz oczyszcza z toksyn. Jest to energia, która nie może nikomu zaszkodzić, ponieważ płynie zawsze w takiej ilości, jakiej w danym momencie potrzebuje biorca.
Zabieg reiki
Przystępując do rozpoczęcia zabiegu terapeutycznego musimy zachować pełna higienę osobistą ciała, a w szczególności rąk. Strój terapeuty powinien być luźny i nie powinien krępować ruchów ciała. Terapeuta nie powinien mieć na sobie żadnych przedmiotów zamkniętych w okręgu, np. obrączki. Osoba, która zgłasza się do terapeuty, także musi pozbyć się wszystkich przedmiotów metalowych i sztucznych, znajdujących się w pobliżu ciała, nawet szkieł kontaktowych. Ważną dla terapeuty czynnością zarówno przed jak i po zabiegu reiki jest umycie dłoni pod bieżącą zimna wodą. Powoduje to usunięcie nagromadzonej wcześniej w dłoniach energii tak, aby podczas zabiegu nic nie zakłócało przepływu energii reiki do ciała pacjenta.
Po zabiegu terapeuta powinien odciąć się od energii i wibracji pacjenta. Może to zrobić poprzez spłukanie dłoni, lub poprzez klaśniecie dłońmi, co spowoduje rozproszenie się energii nagromadzonej w dłoniach. Pacjent powinien być rozluźniony podczas zabiegu, nie może krzyżować rąk i nóg. Zabiegowi powinna towarzyszyć delikatna relaksacyjna muzyka. Wskazanym jest także zapalenie świeczki, która ma za zadanie oczyszczać pomieszczenie, w którym wykonuje się zabieg. Pacjent winien leżeć na kocu, lub leżance. Jego oczy powinny być zamknięte w momencie przekazu energetycznego.
Gdy działamy energią nad oczyma, terapeuta powinien nałożyć na oczy pacjenta chusteczkę. Przed zabiegiem terapeuta powinien otworzyć pole auryczne pacjenta, żeby można było manipulować energią wewnątrz ciała pacjenta. Dzięki takiemu zabiegowi można łatwiej dotrzeć do blokad energetycznych, wyrównać energie czakr, oraz otworzyć kanały przepływu energii poprzez wszystkie czakry i meridiany. Po zabiegu ważnym jest zamknięcie pola aurycznego.
Terapeuta nakłada również kulę ochronną na aurę, mającą za zadanie chronić pacjenta od strony energetycznej przed wampirami energetycznymi, istotami astralnymi oraz atakiem energetycznym. Na koniec terapeuta wykonuje modlitwę dziękczynną wobec Boga i swego opiekuna duchowego, oraz przekazuje podziękowanie w myślach dla swego mistrza i nauczyciela. Terapeuta dziękuje także pacjentowi za udział i otwarcie się na uzdrowienie za pomocą energii.
Ograniczenia terapii
Przed zabiegiem uzdrowiciel powinien uprzedzić pacjenta, że po zabiegu mogą wystąpić pewne objawy niepożądane, tj.: zwiększone oddawanie moczu, lub kału, wycieki z nosa, zawiania, nadmierna potliwość skóry, nadmierne wytwarzanie wydzieliny usznej, zwiększenie ciepłoty ciała, a nawet chwilowe nawroty przebytych wcześniej chorób. Toteż fizycznych przejawów zdrowienia nie należy uznawać za nową chorobę, gdyż jest to początek naturalnego procesu oczyszczania organizmu.
Terapeuta powinien podczas zabiegu powiadamiać pacjenta o wszelkich możliwych symptomach, jakie mogą wystąpić tuż po zabiegu. Ciało może nagle zacząć wydalać wcześniej przez wiele lat gromadzone złogi toksyn umiejscowione w różnych organach. Wydalanie może odbywać się zarówno poprzez skórę, jak i poprzez układy wydalnicze człowieka.
Uzdrowienie w czasie zabiegu może następować także i u terapeuty, gdyż stając się kanałem do przepływu energii, w momencie jej przekazywania do ciała pacjenta, terapeuta może również przekazywać ją samemu sobie. Energia kierowana do ciała pacjenta może być ukierunkowywana przez terapeutę, ale jej przepływ może być również niezależny i może ona popłynąć w miejsce, gdzie jest w tym momencie akurat potrzebna.
Literatura źródłowa: https://www.doz.pl/czytelnia/a1197-Reiki_8211_uniwersalna_energia_zycia
No hay comentarios:
Publicar un comentario